Juni 2001... Gwendolyn en Martijn leren elkaar kennen op het werk bij Vincentius in Udenhout. Daar begeleiden zij en zorgen zij voor cliënten met een verstandelijke (met soms ook een lichamelijke) beperking. Als collega's kunnen zij het erg goed met elkaar vinden en ze komen er bovendien achter dat ze ook dezelfde gedachten hebben over hoe de zorg zou moeten zijn, namelijk met een warm hart! Gwendolyn heeft overigens in de tijd dat ze Martijn leert kennen al wel een vijfjarige dochter. Ondanks dat of misschien juist wel vanwege die 'extra bonus' krijgen Gwendolyn en Martijn een relatie en gaan ze in september 2002 zelfs samenwonen.

Waar Martijn vervolgens een aantal jaren voor een heel andere beroepsrichting kiest, blijft Gwendolyn in de gezondheidszorg werken en komt zij via allerlei omzwervingen bij begeleid en beschermd wonen in een team autisme (van een RIBW) terecht. Op een gegeven moment wordt zij zelfs coördinator van dit team. Als coördinator is ze de schakel tussen cliënten, het begeleidende team en het managementteam.

Jaren van een leuk, gelukkig gezins- en familieleven volgen en in 2008 wordt deze periode bekroond met tweede dochter en zus(je). De weinige (soms trouwens wel hevige) 'hobbels' worden met verve overwonnen en maken dat het er in het gezin alleen maar leuker en hechter op wordt. Toch breken er vanaf 2011 tijden aan die zowel Gwendolyn als Martijn doen laten twijfelen. Er is geen enkele twijfel over de relatie en/of het gezin. Er is echter wel grote twijfel over de 'zin' van het leven en de 'zin' met betrekking tot de invulling van hun banen. Het gevoel van veiligheid dat voortvloeit uit de zekerheid van een vaste baan weegt op dat moment nog steeds zwaarder dan het onbevredigende gevoel over de inhoud van hun banen. Om die reden duurt het nog ruim een jaar (tot eind 2012) voordat de plannen voor "Woon in Balans" echt concrete vormen aan beginnen te nemen. In eerste instantie krijgt het vooral vorm op papier en begin 2013 valt het besluit om de sprong echt te gaan wagen.